De Samenwerkende Rijsenburgse Winkeliers kwamen voor het eerst officieel bijeen op 12 november 1970 in “Het Wapen van Rijsenburg”. In het archief zijn geen statuten of huishoudelijk reglement aanwezig, maar afgaand op de notulen had de vereniging wel een officieel bestuur, dat in aanvang bestond uit de heren Chr. van Zon, J van Aarnhem en J. van Barneveld.

Volgens initiatiefnemer Van Zon was het prijsniveau in winkels van Driebergen-Rijsenburg veel te hoog en deden zelfs de vrouwen van de Rijsenburgse middenstanders hun inkopen elders, bijvoorbeeld in Zeist of Utrecht. Hierin wilde men verandering brengen door de krachten te bundelen en zo meer publiek naar de Rijsenburgse winkels te trekken.

Gedurende de jaren van het bestaan van deze winkeliersvereniging waren onder meer de volgende winkeliers aangesloten:
J. van Aarnhem (Herenmode Van Aarnhem)
J. van Barneveld (Banketbakkerij Van Barneveld)
F. Borgsteyn (’t Olde Ambacht)
Cafétaria De Bruyn
J. Budding (Houthandel Budding)
Dhr. Hardy (Curio Cave, slijterij)
B. van Doorn (Sigarenmagazijn Van Doorn)
B. Ebskamp (Drogisterij Ebskamp)
M. Koudijs (’t Praethuis)
P. Kraaimaat
W. Littooy, binnenhuisadviseur
B. Marlet (Slagerij Bertus Marlet)
H. Merkenhof (Haute Coiffure)
K. Munnichs (Fruit- en groentehandel Munnichs)
W. Smit (Naaimachinehandel Smit)
H. van der Ven (Van der Ven’s Zelfbediening/VIVO Kruidenier)
P. Zuurbier (Fa. Zuurbier - Elektra)
S. Zijpveld (Fa. Tukker)

Elke winkelier was herkenbaar aan een in de etalage geplaatst vignet. Maandelijks werd in de Stichtse Courant een gezamenlijke paginagrote advertentie geplaatst met artikelen tegen kostprijs. Ook was er een gezamenlijk cadeaubonnensysteem voor klanten en gezamenlijk inpakpapier waarop extra reclame werd gemaakt voor de deelnemende winkeliers. Verder werden diverse evenementen georganiseerd, zoals een Winkelbeurs in het Paulushuis, dat een jaarlijks terugkerend succes werd, een braderie rond Koninginnedag op het kerkplein en Sint Nicolaas- en Kerstacties.

In 1974 verzetten de winkeliers zich tegen een plan voor afsluiting van het merendeel van de op de Hoofdstraat uitkomende lanen. Afsluiting van de dorpskern betekende de doodsteek voor de daar gevestigde bedrijven.

Wanneer de Gezamenlijke Rijsenburgse Winkeliers is opgehouden te bestaan, is niet op te maken uit de stukken.