Omstreeks de eeuwwisseling bestond de politiemacht ter plaatse uit een gemeente-veldwachter en een rijksveldwachter. In 1916 waren er al vier gemeenteveldwachters, die in 1918 de benaming kregen van agenten van politie. Door de toeneming van het personeel ontstond in de jaren 1914-1918 een afzonderlijke politie-administratie, aanvankelijk onder de chef-veldwachter, later onder de inspecteur of hoofdagent van de politie. Als bewijs hiervoor is over het jaar 1918 een register van ingekomen en uitgegane stukken aanwezig. Daarom is dit jaar beschouwd als het beginjaar van het eigen archief van de inspecteur van politie. Na een onderbreking van vier jaren ontstaan dan ook in dat jaar series processen-verbaal met registers van verzonden processen-verbaal. In de praktijk gat nu de inspecteur van politie, chef-veldwachter of hoofdagent de taak overnemen, die voordien door de burgemeester werd uitgeoefend als hulpofficier van justitie. Dit neemt echter niet weg, dat de burgemeester zijn bevoegdheid als zodanig blijft behouden.

Aangezien voor de politie-administratie op 1 januari 1941 het registratuurstelsel van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten werd ingevoerd, is 1940 beschouwd als eindjaar van dit archief. Als bijzonderheid zij vermeld, dat ook registers van verzonden processen-verbaal van de rijkspolitie aanwezig zijn.